Апавяданне пра зиму скачать

Мини Апавяданне Пра Зиму.

Варианты написания сочинений на различные темы по русскому языку и литературе. Это - по-настоящему волшебное зимнее настроение! Вот поэтому я так сильно люблю зиму. Если никто не ответит (я не знаю белорусского), посмотрите небольшой текст и несколько зимних фото здесь – это даст идеи описать зиму: - здесь есть вершы пра зіму: тоже для идей. Также можно взять идеи для описания здесь: Наступіў студзень. Зіма ў поўным разгары.

З кожным днём мацнеюць маразы. Сыпле і сыпле снег, шчыльна ўкрываючы сонную зямлю белым пакрывалам. А калі выдасцасярод завірух і непагадзі бязветраны дзянёк, дык здаецца, што наваколле застыла ў цішы. Асабліва самотна ў такі час у лесе — быццам ніводнай жывой душы няма. Але лес жыве. І аб гэтым сведчаць шматлікія сляды, пакінутыя яго жыхарамі на бялюткім снезе. Калі пашанцуе, то ў зімовым лесе можна пачуць і сапраўдную звонкую песеньку.

Гэта крыжадзюб — адзіная птушка нашых лясоў, якая выседжвае птушанят нават у самыя моцныя маразы. Заліваецца каля свайго гнязда, якое надзейна схавана ад сцюжы і ветру ў самай гушчыні яловых лапак. Але зіма ёсць зіма. Цяжка даводзіцца ўгэтую пару лясным жыхарам. Раскопваюць капытамі снег у пошуках летапшяй травы алені і казулі, ціснуцца да жытла чалавека сінічкі і снегіры.

Кожны прыстасоўваецца, як можа. Дні становяцца карацей, але гэта не перашкаджае атрымліваць асалоду ад прыгажосці зімовай прыроды. Гледзячы ў акно, я бачу цудоўную карціну. Усё пакрыта інеем: драты, лаўкі, трава і галінкі дрэў. Бярозы прыгожыя ў сваім срэбным убранні. Мароз, апранаючы у іней, робіць іх казачна прыгожымі, падобнымі на вырабы з незвычайнага і далікатнага крышталя. Іней на траве і галінках дрэў ледзь прыкметна афарбоўваецца ў аранжавыя адценні, якія дораць промні заходзячага сонца, якое ціхенька намякае нам на набліжэнне ночы. Сонца павольна хіліцца да гарызонту. Закат мяккі, неба свеціцца бледна-чырвоным святлом.

Небасхіл далікатны і пухнаты, як пер’е. Здаецца, вось-вось з яго пасыпяцца буйныя камякі снегу, якія закружацца ў віхуры. Аблокі на небе малююць незвычайныя ўзоры. Прыгожая зімовая прырода, ёю можна любавацца бясконца. Короткие рассказы про зиму Зима К.В. Лукашевич Она явилась закутанной, белой, холодной.

Lg Ffh 2005K Инструкция. – спросили дети. - Я – время года – зима. Я принесла с собою снег и скоро набросаю его на землю. Он все закроет белым пушистым одеялом. Тогда придет мой брат – дедушка Мороз и заморозит поля, луга и реки. А если ребята станут шалить, то отморозит им руки, ноги, щеки и носы. - Ой, ой, ой! Какая нехорошая зима! Какой страшный дедушка Мороз!

– сказали дети. - Подождите, дети Но зато я подарю Вам катанье с гор, коньки и салазки. А после придет любимое Рождество с веселой елкой и дедушка Мороз с подарками. Разве Вы не любите зимы? Добрая девочка К.В. Лукашевич Стояла суровая зима. Все было покрыто снегом.

Тяжело пришлось от этого воробушкам. Бедняжки нигде не могли найти корма. Летали воробышки вокруг дома и жалобно чирикали. Пожалела воробышков добрая девочка Маша. Она стала собирать хлебные крошки, и каждый день сыпала их у своего крылечка.

Воробышки прилетели на корм и скоро перестали бояться Маши. Так добрая девочка прокормила бедных птичек до самой весны. Зима Морозы сковали землю. Замерзли реки и озера. Везде лежит белый пушистый снег.

Дети рады зиме.